Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

Μια φορά και έναν καιρό…

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο κόσμος ευτυχισμένος, χαμογελαστός, περπατούσε στους δρόμους της Αθήνας ξόδευε με ευχαρίστηση τα λεφτάκια του ψωνίζοντας για την οικογένεια του και τους φίλους του. Σταματούσε εύκολα για να σου μιλήσει δεν ήταν καχύποπτος επειδή του ήσουν άγνωστος.
Ήταν όντος κάπως έτσι τα πράγματα η απλός αυτό είναι το όμορφο παραμυθάκι που μας μάθανε να λέμε? Όπως και να έχει η περίοδος των παχιών αγελάδων μας τελείωσε. Εξάλλου ο Γιωργάκης μας έχει ήδη πει πως η αλλάζουμε η βουλιάζουμε, πως όλοι πρέπει να προσπαθήσουμε και να προσφέρουμε τον ανύπαρκτο οβολό μας για να σώσουμε το έθνος…και ποιο έθνος? Το έθνος που θα χαθεί χάριν στην νομιμοποίηση των μεταναστών, όπως λέει και ο καλός Καρατζαφέρης μας? Εγώ το μόνο που θα κάνω είναι να ακολουθήσω το παράδειγμα του σοφού Κωστάκη ΚΑΡΑΜΑΝ…: keep playing PLAYSTASION..
ΦΙΛΙΚΑ Χ…




Share

3 σχόλια:

Ξύλα για τζάκι είπε...

pes ta!

Καυσόξυλα είπε...

συμφωνώ...

https://xyla.gr είπε...

εγώ σαν παλαιότερος συμφωνώ και επαυξάνω. τα καλύτερα καυσόξυλα είναι τα ξερά και παλιά ξυλα για τζάκι που καίγονται αργά και βασανιστικά.

Δημοσίευση σχολίου